روش‌های زندگی‌نامه‌ای (بخش ششم و پایانی)
حافظه به‌عنوان منبعی برای «امر گذشته»[۱] الیزابت تونکین،[۲] انسان‌شناس و مورخ شفاهی، اصطلاح «بازنمایی امر گذشته»[۳] را به «تاریخ» ترجیح می‌دهد. او می‌گوید اگرچه این عبارت ظرافت کمتری دارد، اما احساس بیشتری را از حرکت میان گذشته و حال، چنان‌که افراد می‌گویند و دیگران گوش می‌دهند، تداع...
روش‌های زندگی‌نامه‌ای (بخش پنجم)
این را با قطعه‌ای از مصاحبه‌ام با پَت هانلِن،[۱] دوچرخه‌سوار مشهور بریتانیا، که در اوایل دهۀ ۱۹۹۰ انجام شد، نشان خواهم داد. مصاحبۀ من با او و چهار زن دیگر برای یک مجموعه نوشته دربارۀ زنان کهنسال صورت گرفت (برنات، ۱۹۹۳). از او استدعا کردم دربارۀ قصۀ زندگی‌اش بگوید، به‌عنوان یک دوچرخه‌س...
روش‌های زندگی‌نامه‌ای (بخش چهارم)
وقتی به تحلیل روایت داده‌ها می‌رسیم، ریزمان و دیگران یادآور می‌شوند (اندروز و دیگران، ۲۰۰۴). که «هیچ روشی وجود ندارد (تأکید از اوست). در حقیقت، فراگیری مطالعات روایت، برای مثال با کاربست در پزشکی (گرین هالج و هِرویتس، ۱۹۸۸)، انسان‌شناسی (اسکالْتِنس، ۱۹۹۸)، روان‌شناسی (ساربین، ۱۹۸۶؛ کر...
روش‌های زندگی‌نامه‌ای (بخش سوم)
تاریخ شفاهی تلفیق ویژۀ روش‌هایی که تاریخ شفاهی از رشتۀ جامعه‌شناسی اقتباس کرده به تولید داده و تحلیل داده راه می‌یابد. حتی اگر تکوین مصاحبه به‌عنوان ابزار تحقیق تاریخی دیرپا داشته باشد، اعتبار مکتب شیکاگو، همان‌طور که پل تامپسون در کتاب دوران‌ساز خود، صدای گذشته، این نکته را متذکر می...
روش‌های زندگی‌نامه‌ای (بخش دوم)
منظورم از برهم‌کنشیْ، تولید داده‌ها از طریق گونه‌هایی از کنش متقابل اجتماعی است. این چیز شاید یک مصاحبه باشد یا دست‌کم موقعیتی باشد که مستلزم مبادلۀ شفاهیِ رو‌در‌روست. این امر منجر به منظور‌کردن روش‌های تفسیریِ زندگی‌نامه‌ای، تاریخ شفاهی، خاطره،[۱] قصه‌گویی، تاریخ زندگی و روایت است ام...
روش‌های زندگی‌نامه‌ای (بخش اول)
روش‌های زندگی‌نامه‌ای[۱] جوانا برنات اگر این مقاله را چند سال پیش می‌نوشتم، کارم بسیار آسان‌تر بود. اما اکنون، در دهۀ اول قرن ۲۱، گنجاندن توسعات روش‌های زندگی‌نامه‌ای در هشت هزار کلمه تقریباً نامکن است. آنچه قبلاً، جز برای مورخان شفاهیِ متعهد و جامعه‌‌شناسان به‌خصوص و خود/زندگی‌نامه...
