گل نرگس نشریۀ معروفی دربارۀ امام زمان(عج) و مهدویت بود. از ۷۹ به بعد خیلی ماجرای مهدویت جدی شد. چرا؟ چون فشار دوم خرداد زیاد بود. حزب‌اللهی‌ها هم توی همۀ انتخابات شکست خوردند و ناامید بودند. لذا دعای ندبه و ماجرای مهدویت و امام زمان(عج) را گذاشتند و یک باب امیدی باز شد؛ بابی بالاتر از دعواهای سیاسی. هم ارتباطی معنوی با امام زمان(عج) بود و هم روی فضای سیاسی کشور اثر داشت.
حرفشان این بود که آقا، امیدی هست؛ می‌شود فضا را عوض کرد؛ می‌شود اقداماتی انجام داد. گل نرگس را بچه‌های بسیج علوم پزشکی تهران در‌می‌آوردند. مشخصاً آقای شیراوژن این کار را می‌کرد. این نشریه با یک دو‌صفحه‌ایِ خیلی معروفی ترکید که همین آقای سیجانی، کارگردان «ظهور بسیار نزدیک است»، آن را نوشته بود. چهار صفحۀ آ پنج درآوردند. مثلاً نوشته بودند عدد «۱۴» نشانۀ خیلی نزدیک‌بودن ظهور است. یا مثلاً ملک عبدالله توی اردن به قدرت رسید، و این، به‌عنوان یکی از نشانه‌های ظهور، در روایات ذکر شده است. این ترکید ها. ظاهراً توی بسیج خوابگاه و بسیج علوم پزشکی در‌می‌آوردند. میلیونی پخش می‌شد. گل نرگسْ اول بروشور بود و بعداً تبدیل به یک نشریۀ آ چهار شد.
محمدصادق شهبازی
ورودی ۱۳۸۳ دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران
ثبت ديدگاه