«مستضعفین» در دهۀ ۸۰ واکنشی بود انتقادی به بدنه‌ای از جنبش دانشجویی که درحال اضمحلال در قدرت بود، و از طرف دیگر اعتراضی به گروه‌ها و گروهک‌های مدعی «برابری» که آرمان‌های خود را در گوشه‌وکنار «لاوگاردِن»‌ها یا بوفه‌های مختلطِ دانشگاه پی می‌گرفتند و با چند پک سیگار و کمی اختلاط، و درنهایت نوشتن مقاله‌ای در یکی از نشریات، آرام می‌گرفتند تا شاید روزی دیگر خشم انقلابی خود را برای توده‌ها صرف کنند.

این‌ها بود و مسائلی دیگر که ضرورت احیای یک گفتمان اصیل دانشجویی را پررنگ می‌کرد و نشریۀ مستضعفین تنها یکی از بروز و ظهورهای آن گفتمان اصیل بود. مستضعفین یک نشریه نیست! یک جریان اجتماعی و دانشجویی است. مستضعفین دغدغه‌ای بود برای صیانت از جنبش دانشجویی از اضمحلال در قدرت و سیاست‌زدگی از طرفی و همچنین عافیت‌طلبی و کافه‌نشینی و روشنفکربازی از طرف دیگر.