حضور نوۀ بزرگوار بنیان‌گذار انقلاب، جناب حجت‌الاسلام و المسلمین حاج سیدحسن خمینی، با عرض سلام و احترام؛ ضمن عرض تسلیت به‌مناسبت بیست‌ویکمین سالروز عروج ملکوتی حضرت امام‌خمینی(ره) خدمت شما و بیت معظم آن امام راحل، به‌نظر رسید با توجه به حواشی پیش آمده در سخنرانی حضرتعالی در مراسم ۱۴ خرداد امسال، بیان برخی دغدغه‌ها و درد دل‌ها با جنابعالی ان‌شاء‌الله مورد رضای معمار کبیر انقلاب و آن بزرگ مرد تاریخ واقع شود. باشد که بنا به آیه شریفه “فذکر ان الذکری تنفع المومنین” این موارد که جز از برای خیرخواهی نیست، مورد قبول افتد.
قطعا ما بسیبجیان و ملت شریف ایران برای شما احترام خاصی قائل هستیم و مطمئنیم همانطور که حاج احمدآقا پدر بزرگوارتان محبوب قلوب بود، شما نیز به واسطۀ رابطۀ نسبی با امام امت و علاقۀ وافر امت شهیدپرور به ایشان، تا زمانی که همچون پدر بزرگوارتان در خط مکتب آن پیر فرزانه حرکت کنید، محبوب قلوب مردم هستید، ولی جناب حاج سیدحسن آقای خمینی!
خواهشاً به ما بفرمایید ما به‌عنوان بسیجیان روح‌الله چگونه باید طبق علاقه و آمال خود از حضرتعالی دفاع کنیم و به حضور شما ببالیم در صورتی که شاهد اتفاقات نامبارک و تلخی از جانب شما و برخی از اعضای خانوادۀ حضرت امام(ره) بوده‌ایم؟ چگونه باید جواب حضرت امام(ره) و امت شهیدپرور ایران را به واسطۀ دفاع از شما بدهیم؟
آری؛ به‌درستی اشاره کردید! “هنوز ۲۰ سال از رحلت امام(ره) نگذشته است. ” اجازه دهید ما نیز به گلایه، همین جمله را به خودتان عرض کنیم. آقای سیدحسن خمینی “هنوز ۲۰ سال از رحلت امام(ره) نگذشته است”، چرا مردم باید شاهد باشند پس از گذشت ۲۰ سال نوۀ امام راحل و خانم زهرا اشراقی جملات چنین گزافی را به حضرت امام(ره) نسبت دهد؟ آیا سخنان ایشان توهین به حضرت امام نیست؟ آیا تفکر امام مخصوص دهۀ ۶۰ بود و دیگر در دهۀ ۸۰ جواب نمی‌دهد؟! آیا اگر ایشان سنشان بیشتر بود می‌توانست روی امام اثر بگذارد و تفکرات ایشان را تغییر دهد؟! آیا بیان این جملات، توهین به منزلت والای حضرت امام(ره) نیست؟ شما به‌عنوان نوۀ امام آیا نباید نظر خود را در مورد این حرف‌ها بیان دارید؟
جناب حاج سیدحسن آقای خمینی! انتشار خبر حضور شما در مجلس عروسی یکی از اعضای ارشد جبهۀ مشارکت که عملکرد آن گروه در انتخابات و حوادث پس از آن هیچ رنگ و بویی از امام و خط نورانی امام نداشته و منتشر شدن عکس همنشینی شما با موسوی و کروبی در آن مراسم، آیا نتیجه‌ای جز این دارد که مردم در حضور شما صدایشان را رساتر از قبل کنند و به موسوی شعار مرگ بدهند؟ اعتراض به همراهی سران فتنه که از منظر مقام معظم رهبری(حفظه الله تعالی) و عموم مردم مرتکب جرمی بزرگ و غیرقابل بخشش شده‌اند کمترین دلیلی بود که مردم را به آن داشت که از سید حسن آقای خمینی بخواهند که بصیرت داشته باشد، به وصیت‌نامه مرحوم پدرش حاج احمدآقا عمل کند، آیا این درخواست‌های گزافی است؟!
آیا سخنان و موضع‌گیری‌های شما در مورد نقد برنامۀ “شاخص” که فقط فرمایشات حضرت امام(ره) بود، باید نتیجه‌ای جز اعتراض مردم به جنابعالی را در پی داشته باشد؟
جناب حاج سیدحسن آقای خمینی! آیا سخن گزافی است که مردم بگویند چرا در اوج فتنه پشت ولی فقیه را خالی کردید؟ بعید است که در این مدت به نسبت کوتاه، فراموش کرده باشید تأکیدات پرشمار بنیان‌گذار انقلاب در حمایت و “پشتیبانی از ولایت فقیه” و دلیل آن تأکیدات را. فراموش کرده‌اید که خمینی در مورد “میزان بودن آرای ملت” چه گفت؟ پس چرا از آن “میزان ” حمایت نکردید؟
چرا در سالیان نه‌چندان دور که “سپرده شدن آرمان‌های امام به موزه” توسط برخی سیاسیون در فضای کشور طرح شد، جنابعالی و مؤسسه حفظ و نشر آثار امام سکوت کرد و عکس‌العملی نشان نداد؟ آیا جز این است که جنابعالی باید محافظ، نگهبان و مروج افکار و آرمان‌های امام خمینی(ره) باشید؟
آیا فراموش کردید “محو شدن اسرائیل از صفحۀ روزگار” را؟ اگر هنوز به‌یاد دارید، پس چه شد محکوم کردن غائلۀ روز قدس سال گذشته؟ به یاد نداریم که پس از شنیدن شعار انحرافی “نه غزه نه لبنان…” توسط شما موضع‌گیری خاصی را شنیده باشیم؛ در این صورت انتظار نداشته باشید مردمی که شعارشان “هم غزه هم لبنان جانم فدای اسلام” است شما را به‌جای سیدحسن نصرالله، نوادۀ آرمان‌های روح‌الله بدانند. سیدحسن نصرالله بی‌شک هم نوه و هم “نتیجه ” آرمان‌ها و تفکرات خمینیست.
آیا فراموش کردید فرمایشات آن عارف روشن ضمیر در مورد حوادث روز عاشورا را؟ اگر فراموش نکرده‌اید پس چرا شما را در یوم‌الله نهم دی‌ماه ندیدیم؟، تصریح شده است: جناب حاج سیدحسن آقای خمینی! عده‌ای که شما آن‌ها را “گروهی اندک” خطاب کردید، بنا به شهادت جمع میلیونی حاضر در آستان مقدس حضرت امام‌خمینی(ره)، نه فقط در محل سخنرانی شما بلکه در همه جای حرم حضور داشتند و پرواضح است که “گروهی اندک” در چنین مراسمی که با حضور چندین میلیون عاشق و دلباختۀ حضرت امام(ره) برگزار می‌شود، بعید است که بتوانند صحبت‌های نوۀ آن حضرت را قطع کنند.
البته عدم امکان ایراد بیانات توسط شما، خود نشانه‌ای روشن است از آنکه برخلاف آن چه که فرمودید، این جمع اندک نبود. ما شما را دعوت می‌کنیم تا بیندیشید به این که در فاصله این یک‌سال چه شده که همان‌هایی که در ۱۴ خرداد ۱۳۸۸ با آمدن شما به پشت تریبون شعار “صل علی محمد بوی خمینی آمد” سر دادند، امسال از شما اینگونه استقبال کردند؟
نوۀ بزرگوار امام! غرض این بود که اندکی از دلایل اعتراضات انجام شده توسط مردمی که به مانند هر سال از اقصی نقاط کشور؛ فرسنگ‌ها راه پیموده بودند تا با امام و رهبر عزیزشان تجدید میثاق کنند را، خدمت شما عرض کنیم. سخن بسیار داریم اما چه کنیم که به‌خاطر ملاحظاتی امکان آن که همه را در این نامه بنویسیم، وجود ندارد، اما اعلام آمادگی می‌کنیم که در جلسه‌ای خصوصی و غیررسانه‌ای در خدمتتان باشیم تا آنچه به صلاح نبود در این نامه بنویسیم، در آنجا به صورت شفاف مطرح شود و درد و دل خویش را با یادگار یادگار امام مطرح سازیم و اندکی از دغدغه‌هایمان بگوییم تا بیش از این دیر نشده است….
بسیج دانشجویی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران
ثبت ديدگاه