سال ۶۸ انتخابات ریاست جمهوری بود. آقای هاشمی رفسنجانی کاندیدا شده بود، فکر می‌کنم آقای دکتر شیبانی هم کاندید شده بود. شاید یکی دو نفر دیگر هم بودند. نخودی بودند. گزینه‌های دیگری که شما هاشمی را انتخاب نکنید، وجود نداشت. جالب است ها. یعنی اصلاً جوّ جامعه اینطوری بود. معلم ما در یک ورق ۱۰۰ در ۷۰ یک جمله‌ای در حمایت از آقای هاشمی نوشته بود و چسباند روی دیوار مدرسه. یعنی با ماژیک و مقوای مدرسه. اصلاً چیز بدی نبود ها. من هم چون خیلی روحیۀ عدالتخواهانه داشتم، بهش گفتم: «آقای هاشمی یکی از کاندیداهاست. شما چرا با امکانات دولتی مدرسه برای یک کاندیدا تبلیغات کردید». یک فکری کرد و گفت: «راست می‌گویی». مقوا را کَند و مطمئنم که چند برابرش را برگرداند. مطمئن هستم این را. می‌خواهم بگویم آدم، در آن موقع، تصور می‌کرد که نوشتنِ «به هاشمی رأی بدهید»، همانند نوشتنِ «جانم فدای رهبر»، چیزی فراجناحی است. در آن مقطع آقای هاشمی را با نظام برابر می‌دانستند.

 

سیدعبدالمجید رکنی
ورودی سال ۷۲ دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران