بعد از اینکه هفتم تیر اتفاق افتاد و مسائل سال ۶۰ همانند شهادت آقای بهشتی و شهادت آقای باهنر و این‌ها رخ داد، مسئولین اصلی حزب (کسانی که باید حزب را درست اداره می‌کردند) دیگر نتوانستند در حزب حضور داشته باشند و مهم‌تر اینکه مسائل مهم کشور در قوای سه‌گانه (مجلس، قوۀ قضائیه و قوۀ مجریه) روی دوش آن‌ها بود. هیچ وقتی نداشتند. حتی اعضای شورای مرکزی حزب و آدم‌های دانه‌درشت حزب، در جاهای مختلف مسئول کشوری بودند. مثلاً دبیر‌کلش آقای خامنه‌ای بود که رئیس‌جمهور بود. نفر بعدی، آقای هاشمی رفسنجانی، رئیس مجلس بود. یکی نخست‌وزیر بود. تعدادی وزیر بودند. تعدادی نمایندگان مجلس بودند. بنده، که یکی از اعضای شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی بودم، مسئول روزنامه بودم. وقتم آن‌جا صرف می‌شد. یک‌جوری بود که عملاً نمی‌شد همه بیایند و وقت بگذارند و کار حسابی انجام بدهند. حزب تقریباً رها شده بود.
حجت‌الاسلام مسیح مهاجری‌زاده
عضو سابق حزب جمهوری اسلامی
مدیرمسئول اسبق روزنامۀ جمهوری اسلامی
ثبت ديدگاه