خاطرم هست ملاقاتی با شهید بهشتی داشتیم و ایشان در خصوص انتخاب رشتۀ ما سؤال کردند. یک پروفسور علوم انسانی هم که مدرس دانشگاههای آلمان بود و از طریق رشتههای علوم انسانی، در آلمان با ایشان مأنوس شده بود، در محفل ما حضور داشتند. برای من خیلی جالب بود که دکتر و ایشان بر سر یک کلمۀ آلمانی با هم اختلافنظر داشتند. مرحوم شهید بهشتی به او گفت که کلمهای که شما میگویید، با دو O نوشته میشود. واژهای که من میگویم، با یک O نوشته میشود و معنایش فلان است. همان لحظه به دیکشنری آلمانی رجوع کردند و معلوم شد که حق با دکتر بهشتی است. ایشان آنقدر تسلط به زبان و لغت آلمانی داشتند که همین یک مورد جزئی حکایت از دانش عمیق و دقت نظر در خصوص زبانی داشت که زبان مادری ایشان نبود. آنقدر دقیق و اصولی آن زبان را آموخته بود که میتوانست پروفسوری که زبان مادری او آلمانی بود را متوجه اشتباهش کرده و مغلوب کند و این برای من و دوستانم خیلی جالب توجه بود.
رضا سیفاللهی
فرمانده اسبق نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
ثبت ديدگاه