باید به این واقعیت اشاره کنم که اصل به‌راه‌افتادن جریان عدالت‌خواهی و مستضعفین این دغدغه بود که چرا فقط چپ‌ها پرچم عدالت‌خواهی و مبارزه با ظلم و ستم را بردارند؛ در‌صورتی‌که ما هم در مکتب خودمان و معارف خودمان کلی نگاه‌های عدالت‌خواهانه و مبارزه با ظلم و حمایت از مستضعفین داریم. از این طرف می‌بینیم که، در دانشگاه، فقط چپ‌ها چنین حرف‌هایی را می‌زنند. از آن طرف، می‌بینیم که بچه‌های مذهبی و جریان محافظه‌کار حزب‌اللهی اصلاً به این مسائل ورود نمی‌کنند. یعنی در نسبت با این دو جریان بود که خیلی اراده پیدا کردیم و مصمم شدیم که حتماً این نشریه(نشریۀ مستضعفین) را دربیاوریم. می‌دیدیم این‌ها در رکود و رخوت هستند و اصلاً حرف نمی‌زنند، آن طرف هم یک جریان غیرمذهبی، از خاستگاه مارکسیستی خودشان، این بحث‌ها را مطرح می‌کنند. امکان داشت بعضی از جوان‌ها، به‌خاطر عدم آشنایی با تعالیم اسلامی و رویکرد اسلام به این مسائل، جذب آن جریان‌ها بشوند. بنابراین برایمان مهم بود که چنین جریانی راه بیفتد و بگوییم ما هم کلی از این حرف‌ها، منتها از خاستگاه‌های دینی و اسلامی، داریم که روی زمین مانده و کسی پرچمش را بلند نمی‌کند.
مرتضی کیا
ورودی ۸۳ دانشگاه تهران
ثبت ديدگاه