الساندرو پورتلی صاحب کرسی ادبیات امریکایی در دانشگاه رم است. این متن، صفحات ۴۵ تا ۵۸ کتاب مرگ لوئیجی تراستولی و داستان‌های دیگر: فرم و معنا در تاریخ شفاهی[۱] است.

خانم الیور گفت: «بله» «و وقتی بعد از مدت‌ها راجع به این موضوع صحبت کردند، برای اون راه‌حل داشتند؛ راه‌حلی که خودشون سر هم کرده بودند. «این خیلی کمکی نمی‌کنه، نه؟» پورو گفت: «کمک می‌کنه»… .

«مهم است که واقعیت‌هایی که در ذهن و خاطرات مردم هست را بشناسیم، هرچند آن‌ها درکی از واقعیت نداشته باشند و یا از دلیل و چگونگی شکل‌گیری آن واقعیت بی‌اطلاع باشند. اما ممکن است آن‌ها به‌تردید چیزهایی بدانند که ما نمی‌دانیم و ابزاری نیز برای یادگیری آن نداشته باشیم. بنابراین خاطراتی وجود داشته که به نظریه ختم می‌شوند.

آگاتا کریستی؛ فیل‌ها به یاد می‌آورند[۲]

به‌هرحال، پژوهش‌های تاریخی او، به‌قدری که در میان انسان‌ها قرار داشت، در میان کتاب‌ها نبود؛ چراکه اولی [کتاب‌ها] در حوزۀ موضوعات مورد علاقۀ او نابسنده بود؛ در‌حالی‌که شهرنشینان قدیمی، به‌خصوص زنان آن‌ها، سرشار از معلومات[۳] افسانه‌ای بودند؛ بنابراین برای تاریخ حقیقی گران‌بها بودند. بنابراین هرگاه وی خانوادۀ اصیلی از هلند را می‌یافت که در خانۀ روستایی خود با آن سقف‌های کوتاه زندگی می‌کردند، و درخت چناری بر آن سایه می‌افکند، آن را همچون کتاب کهنه و ارزشمندی تلقی می‌کرد و کل کتاب را با دقت می‌خواند.

واشنگتن اروینگ، ریپ فان وینکل[۴]

 

مهدی خلیلی


[۱]. The Death of Luigi Trastulli and Other Stories: Form and Meaning in Oral History

[۲] Elephants Can Remember

[۳]. Lore : دانش مردمی و سنتی که عموماً به‌شکل شفاهی به میان افراد یک فرهنگ انتقال پیدا می‌کند.

[۴] Rip Van Winkle